Heeee!

Jaja wij komen onze beloftes na, want hier is alweer een nieuw verhaaltje van onze geweldige avonturen Down Under! Maar voordat we beginnen met die avonturen van een hoop weken geleden, willen we eerst een kleine update geven over ons leven nu, want anders weten jullie over een paar weken pas weer wat we op dit moment uitspoken.

Op dit moment zitten we nog rondom Melbourne. We hebben weer werk gevonden, cherry tomaten plukken dit keer. Vorige week hebben we een keer tomaten geplukt en dat was echt verschrikkelijk (planten op de grond en het verdient heeel slecht), maar cherry tomaten schijnt beter te zijn. Waarom ga je dan ook in godsnaam fruit plukken, zul je je misschien wel afvragen.. nou, als je hier 88 dagen op een boerderij gaat werken dan kun je een 2e Working Holiday visum aanvragen.
Maar wees maar niet bang hoor, we gaan niet meteen na dit jaar Australië er nóg een jaar achteraan plakken. We maken gewoon onze reis af zoals we van plan zijn en als we dan weer in NL zijn kunnen we altijd nog een keer terug, als we willen!

We hebben nu dus besloten om hier in Melbourne zoveel mogelijk dagen vol te maken voor een 2e jaar visum en daarna gaan we lekker verder reizen! Het schijnt dat je in de mijnen in Queensland erg goed kunt verdienen, dus Bram wil daar proberen een baan te krijgen ;) Manon wil dan in de kinderopvang gaan werken (daar is hier veel werk in te vinden, wat een verschil met NL!), de ehbo-cursus hiervoor heeft ze afgelopen donderdag en vrijdag al gedaan!
Verder is het hier nu herfst en op dit moment is dat goed te merken! Al hadden we twee weken geleden nog 40 graden, nu is het meestal maar 20 graden of kouder en het waait en regent vaak, lijkt wel NL hier! Toch kan het ook in de herst hier nog 30 graden zijn, dus we klagen niet hoor.. maar we willen na het werk toch snel naar het noorden voordat het echt koud wordt!

Verder verklappen we nog niet te veel, want anders lezen jullie de volgende verhalen niet meer. Maar nu zijn jullie weer even op de hoogte van ons leventje nu ;)
Hoe gaat het in Rooi? Is het nog steeds zo’n lekker lenteweer? Geniet er maar van!

Laten we dan nu maar eens 2 maanden terug in de tijd gaan..
We waren gebleven bij 2-1, de dag waarop we weer uit het hostel gingen en eindelijk ons campertje weer op konden halen! Het was tijd om Sydney te verlaten en via de kust naar beneden richting Melbourne te rijden.
Maar eerst gingen we nog even langs het werkkantoor. Uiteindelijk hebben we daar de hele dag gezeten om onze CV op internet te zetten en het te laten checken door hun! Het internet ging niet al te snel daar dus vandaar..
Hierna ging Manon nog even van het internet bij het Wake Up! hostel gebruik maken en ondertussen ging Bram de camper ophalen. Na een hoop campings gebeld te hebben, vonden we uiteindelijk een camping in Gerroa. Het is nog erg druk rond deze tijd!
De camping was nog een eind rijden en pas laat op de avond kwamen we daar aan. Meteen slapen, wat is het toch heerlijk om weer in je eigen vertrouwde busje te liggen!

De volgende dag (3-1) sliepen we lekker uit en werd het een rustige dag. De backpacks weer uitpakken, de camper opruimen, beddengoed uitwassen, boodschappen doen en dat soort dingen! ’s Avonds waren we druk met de laatste dingetjes van onze CV aanpassen, werk zoeken en sollicitatiebrieven schrijven! Nu maar hopen dat we een reactie krijgen.. Ook hadden we weer een nieuw verhaaltje online gezet en een berg foto’s uitgezocht. Ik zeg: goed bezig geweest!

De dag daarna (4-1) gingen we wel weer wat sightseeing doen. We gingen naar Kangaroo Valley, een dorpje een beetje het binnenland in. Het was een oud dorpje met wat houten gebouwen, zoals het hier vroeger was. In één van de oude gebouwen zat een antiek winkeltje met allemaal oude boeken. Hier kochten we een oude atlas van Australië en wat oude ansichtkaarten, ze hadden er zelfs van Scheveningen. Hierna gingen we even iets eten bij een coffeeshop (nee, niet zó’n coffeeshop) en toen naar een oude stenen brug, de Hampden Bridge.
Na wat foto’s gemaakt te hebben reden we weer terug richting de camping. We kwamen uit in het plaatsje Berry, volgens de vrouw uit het antiek winkeltje verkochten ze hier ergens hagelslag. We kwamen bij de Treat Factory uit en dachten dat ze het daar misschien wel zouden hebben, maar helaas was deze al dicht. Dan maar wat boodschappen en terug naar de camping.
’s Avonds was er een Bushdance op de camping! Haha, dit was echt lachwekkend! Er waren allemaal mensen belachelijk in een rondje op countrymuziek aan het dansen. Hmm, wij dachten dat dit misschien een gezellig feestje kon worden, maar nee, toch niks voor ons! ;) Er waren alleen maar oude mensen en kinderen...

En toen was het alweer zondag (5-1) en gingen we een dagje naar Wollongong. Je scheen hier leuke stranden te hebben, maar het was er gewoon één zoals alle anderen. Niet zo bijzonder dus. Toch besloten we om maar een beetje op het strand te liggen, er was verder toch niks te doen in dit plaatsje.
Na het strand reden we terug naar Gerroa via een Scenic Drive langs de kust. Je had hier mooie uitzichten! De rest van de avond was wederom een rustig avondje (wat kun je ook anders doen in dit gat?).

De volgende dag (6-1) wilden we gaan surfen bij het strand vlakbij de camping, 7 Mile Beach. Op de camping zit ook een surfschool en het schijnt hier goed te zijn voor beginners. Wij zijn natuurlijk al erg ervaren met het surfen, maar dit zijn toch wel de beste stranden voor onze surfkwaliteiten!
Bram ging eerst surfen en kon al snel een paar keer achter elkaar staan. De laatste keer zelfs erg lang en het lukt hem om een bochtje te maken zodat hij langer op de golf bleef staan.
Hierna was het de beurt van Manon en ook haar lukte het alweer veel beter. Nadat ze de vorige keer heeft geleerd hoe ze echt goed een golf moet pakken, kon ze nu elke golf pakken! Het lukte haar ook om te staan, alleen is het nu nog wel wennen aan het lichte board.. 1 keer eindigde ze iets te kort bij het strand waardoor we ineens 1 vin van het board misten.. oepsie! Achja met 2 vinnen surfen kan ook.
Daarna lekker op het gras bij ons busje zonnen en de rest van de avond was wederom een saaie, rustige avond.

En ook de dag daarna (7-1) werd een rustige dag op de camping. We hadden eigenlijk spijt dat we een hele week op deze camping bleven, maarja nu was het al betaald.. Er is in de omgeving eigenlijk niet zoveel te zien, dus werd het een dagje relaxen.. Saai zijn wij he!

De dag erna (8-1) besloten we toch maar weer wat actiever te gaan doen, want de hele dag op de camping zitten verveelt ook snel!
We besloten om vandaag naar het Royal National Park te gaan (weer helemaal terug in de richting van Sydney maarja) en reden op tijd aan. Het schijnt dat dit National Park onze 1,5 uur durende rit wel waard zou zijn, maar dat vonden wij toch maar tegenvallen.. Je had wat mooie uitzichten en wat bossen maar dat was het eigenlijk wel! Wij hadden iets heel spectaculairs verwacht, maar eerlijk gezegd was er niks bijzonders aan!
We hadden het dan ook al heeel snel weer gezien en de terugweg richting de camping besloten we over de Scenic Drive langs de kust te rijden. Dit was uiteindelijk veel mooier dan heel dat National Park! Helemaal terug tot aan de camping reden we langs hele mooie uitzichten en kliffen.

Ook nog even boodschappen doen en na een soort van shock van Manon op de weegschaal (stomme overblijfselen van die Prednison!!) besloten we om die avond eens te gaan hardlopen! Ja je hoort het goed, WIJ hardlopen! Het is meer een soort van wonder dan een normale bezigheid voor ons, maar toch deden we het :)
En het was nog eens een goed rondje ook! Wat voelden we ons trots daarna! Nu nog hopen dat we dit volhouden.. (Oke, ik kan je nu vast verklappen: we hebben het nog een paar keer meer gedaan maar nee dus, uiteindelijk hebben we het niet volgehouden)
De rest van de avond moesten we natuurlijk goed uitrusten van deze errug inspannende bezigheid..

De volgende dag (9-1) hadden we dan ook énorme spierpijn, we gingen kapot van de pijn! Nee hoor grapje, dat viel allemaal wel mee..
We besloten om vandaag toch nog maar een dorpje te gaan bekijken, namelijk Kiama. We gingen eerst naar het Blowhole. Dit is een gat in de rotsen waardoor de zee het land binnen komt gespoten als een geiser. De zee kletst tegen de rotsen aan en spettert zo 30 meter door het gat omhoog. Ze zeggen dat het wel tot 60 meter hoog kan komen. Dit was wel mooi om te zien!
Hierna reden we naar Cathedrals Rocks. Dit stelde geen zak voor en dus reden we daarna richting Berry. We hadden met een vrouw afgesproken die daar bij haar thuis ballonnen verkoopt met helium. We hadden namelijk het idee om 2 ballonnen voor de oma’s van Manon de lucht in te doen met een lief kaartje erbij en 1 voor meer geluk dit jaar! We kozen 3 mooie ballonnen uit en besloten deze bij het uitzichtspunt vlak bij de camping de lucht in te laten.
Het was een erg fijn gebaar en het voelde heel goed om dit te doen :)
’s Avonds maakten we een echte hollandse maaltijd.. namelijk wortelstamp! Natuurlijk niet met rookworst, maar met kipnuggets. Jammie!! Manon skypte lekker lang met Marti en verder (je raad het al..) was het maar een rustige avond.

De volgende dag (10-1) was het eindelijk tijd om weer verder te gaan rijden!
We zouden vandaag naar Bateman’s Bay rijden. Onderweg kwamen we door Jervis Bay en daar stopten we bij Hyam Beach. Dit strand was echt super mooi, kei wit strand en een helderblauwe zee! Na alle gele stranden hier, hadden we dit niet verwacht.
Na de nodige foto’s reden we verder naar Boderee NP. We stopten hier bij Green Patch (wat een mooi strandje was) en Murray Bay. Hier zat een mooie, grote pelikaan. Maar dat was nog niet alles, er zat ook een hele grote rog in het water! Deze was zeker een meter breed. Aha, vandaar dat dit strand Murray Bay heet!

Na deze spectaculaire ervaring reden we naar Huskisson. Dit was niet zo bijzonder, maar we besloten er op een terrasje wat te eten.
Hierna reden we door naar Bateman’s Bay. Onderweg kwamen we nog door het Murramarang National Park. Dit was eigenlijk gewoon een bos, niks aan...
Tegen de avond kwamen we bij een Big4 camping in Bateman’s Bay aan. We aten nog wat stamp dat we over hadden en werkten de planning van Australië wat bij. Er is al veel veranderd!

De dag daarna (11-1) reden we door naar Cooma, een plaatsje in de Snowy Mountains. Dit werd weer een lange rit. Het was een hete dag vandaag, alweer boven de 35 graden.
Onze eerste stop op de rit was het plaatsje Mogo, waar we naar de Gold Rush Colony gingen, een gerestaureerd/nagemaakt goudzoekers dorpje. Hier keken we wat rond en gingen de nepmijn in. Niet zo bijzonder allemaal, maarja, wel grappig om te zien.
De tweede stop was Narooma, waar we naar de Bar Rock Lookout gingen. Hier had je een mooi uitzicht over de baai van Narooma!
Vervolgens reden we door naar Central Tilba, een dorpje dat bekend staat om zijn goede kaas. We gingen hier naar de ABC Cheese Factory, waar je verschillende soorten kaas kon proeven. Manon vond ze allemaal super lekker, Bram houdt er niet zo van.. We kochten een lekker kaasje en reden toen weer verder naar Bermagui.

Hier gingen we naar Camel Rock Beach. Dit was een mooi strandje waar de rotsen op een kameel leken... Hierna kwamen we uit bij Blue Pool. Dit was een super mooi zoutwater bad aan een klif in de rotsen. Deze vind je hier vaak bij stranden, alleen deze was wel erg mooi! Het zag er verleidelijk uit, maar we gingen er toch maar niet in, want we wilden nog wat meer kilometers maken.
Onze volgende stop was het Mimose Rocks NP. Hier reden we een willekeurig straatje in, want er stond een strand aangegeven en je kunt hier blijkbaar mooie kliffen zien. Alleen was het een off-road weggetje en was hij blijkbaar 3km lang, wat met ons busje niet zo’n pretje was! We werden nogal door elkaar geschud haha. Uiteindelijk kwamen we bij een soort camping en parkeerplaats aan en daar was inderdaad wel een mooi uitzichtje! Daarna moesten we deze 3km lange hobbelweg weer terug! Hierna besloten we maar geen off-road weggetje meer in te gaan.
Vanaf het plaatsje Tathra verlieten we de kust en gingen we landinwaarts via het plaatsje Bega naar Cooma. We wilden namelijk de Snowy Mountains ook zien en dat lijkt ons boeiender dan de kust!

Een stukje vanaf de kust begonnen de bergen al en had je een mooie omgeving. Ons busje vond die omgeving toch wat minder prettig, want de motor werd heel heet, waardoor de rook ons tegemoet kwam. We stopten en de koelvloeistof stond echt te koken. O jee, wat nu? We lieten hem maar wat afkoelen en vulden de koelvloeistof nog wat bij. Het is natuurlijk ook een oud busje en die heeft het nou eenmaal zwaar in de hitte en de bergen..
Na de stop ging het gelukkig allemaal weer goed en konden we doorrijden naar Cooma. Vroeg op de avond kwamen we op een camping aan. Het was super rustig op de camping en ook nog eens heel goedkoop, het is hier nu natuurlijk laagseizoen in de zomer..
’s Avonds gingen we een beetje op zoek naar werk voor in Melbourne, dagboek typen en dat soort dingen.

De volgende dag (12-1) stonden we vroeg op, want we gingen vandaag een dagje naar Canberra! Het schijnt dat je dit in 1 dag makkelijk kunt zien! En dat is dan de hoofdstad van Australië...
De route naar Canberra was erg mooi, we reden door de Monaro Tablelands. Dit waren vooral open vlaktes en heuvels met alleen maar weilanden, die erg droog waren. Het was dan ook erg heet vandaag!
1,5 uur reden we door dit landschap en toen waren we ineens (in the middle of nowhere) in Canberra. Onze eerste indruk was: saaaai. Het leek helemaal niet echt een stad en het was er ook helemaal niet druk! Het leek meer uitgestorven dan gezellig.. Al vrij snel begrepen we dan ook waarom de Australiërs Canberra ‘De best verlichte begraafplaats van Australië’ noemen. Het heeft gewoon totaal geen sfeer!

Canberra is dan ook een erg nieuwe stad, waar vooral alleen maar de ministertjes zitten. Het is ontworpen rond 1920, maar de bouwplannen werden uitgesteld en door de oorlog nog meer. Ergens rond 1980 werden de plannen pas verder gerealiseerd. De eerste stenen van het parlementsgebouw zijn pas in 1988 gelegd! Dat het een tekentafel-stad is, is heel goed te zien, vooral als je vanaf de berg het uitzicht bekijkt.
Maargoed, we gingen in Canberra eerst naar het War Memorial. Dit was een soort bunker met daarin een museum over alle oorlogen waar Australië bij betrokken was. Vanaf de ingang had je een mooi uitzicht over de laan richting het parlementsgebouw.

Het museum was wel interessant, er was best veel te zien. Toen was alles gezien hadden gingen we naar het parlementsgebouw. Maar eerst even stoppen bij een School-zone bord. Die staan hier overal zoveel, en daar moet Bram dan toch een keer mee op de foto he;) Toch komt Bram ook gewoon buiten de schoolzones!
Het parlementsgebouw was echt heel groot. Je kon er ook naar binnen, maar dan moest je alles scannen en net gekleed zijn, en als backpackers zijn wij niet bepaald ‘net’ gekleed, dus dat sloegen we maar over.
We maakten buiten wat foto’s en reden toen naar Mount Ainslie. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de stad. Hier zie je dus super goed dat en hoe de stad ontworpen is. Je ziet vanaf hier dat het eigenlijk ook maar een kleine stad is. Vooral als je het vergelijkt met bv. Sydney! Bijna iedereen die hier woont, werkt ook voor de overheid.

Na het mooie uitzicht reden we weer terug naar Cooma. Dit was dezelfde, 1,5 uur durende weg als de heenweg. Tegen de avond waren we weer in Cooma, en toen besloten we om nog wat verder door de Snowy Mountains te rijden, naar Jindabyne. We vonden hier een leuke camping recht aan een meer, en namen ook een plekje waar we zo recht het meer in kunnen duiken. Ook hier was plek genoeg, omdat het niet druk is in de zomer.
Je merkt ook dat alles hier op de camping eigenlijk is ingericht op wintersport. Je hebt één groot gebouw met alles erin: de wc’s, de keuken, spelletjeshal en bubbelbad.

Ook in de zomer zou je denken dat het in de bergen kouder is dan aan de kust, nou dat was dus echt niet het geval. Het was ’s avonds nog zeker ver in de 30 graden, en we hoorden dat er vanaf morgen een dikke hittegolf aankomt hier in Victoria. Het wordt de rest van de week boven de 40 graden! En dan te bedenken dat dit een wintersportbestemming is... moeilijk voor te stellen met deze hitte!
Na onze spullen te hebben uitgestald reden we het centrum in om wat te eten. Ook daar zie je weer dat alles is ingericht op de winter, alle winkels zitten eigenlijk in één groot winkelcentrum en het meeste is overdekt.

De volgende dag bleven we een dagje in Jindabyne, in de Snowy Mountains, en begonnen we de hittegolf wel vort te voelen, maar dat vertellen we pas in het volgende verhaaltje, want anders wordt het nu wel heeel lang (en het is al zo’n boekwerk geworden)!
Hopelijk schrikt dit boekwerk jullie niet af, en hebben jullie het allemaal netjes gelezen. Want wacht maar... we houden een trivia avond als we terug zijn ;)
De foto’s van dit verhaal zijn te vinden op:
https://plus.google.com/photos/105140955893886919379/albums/5993456414057328929?authkey=CKrVoqnAufH6cg

Byeee

..

Not all those who wander are lost..